Tijdens mijn vakantie is de organisatie waar ik werk verhuisd. Dus toen ik op kantoor kwam (ja, wij mogen weer met 1,5 meter afstand) stond mijn nieuwe werkkamer vol met verhuisdozen.

Ik heb de verhuizing aangegrepen om flink op te ruimen.

Ordners barstensvol informatie en administratie van jaren gingen naar de papierbak en de shredder. Schriftjes vol met aantekeningen en oude visitekaartjes ook. Vergeten crackers in m’n bureaulade en onnodig veel paperclips en elastiekjes zijn allemaal weg.

Dit was een mooie kans om voortaan met minder chaos om me heen te gaan werken en van mijn werkplek een plezierigere plek te maken.

Een belangrijke stap

Een aantal jaren geleden ben ik thuis ook begonnen met opruimen. En dan bedoel ik niet dingen verplaatsen en opbergen, maar echt veel weg doen. Dit bleek een belangrijke stap voor mijn eigen welbevinden.

M’n leven werd veel minder chaotisch. Ik ontdekte wat ik eigenlijk alleen maar bewaarde omdat het nu eenmaal ooit m’n leven was binnengekomen. In plaats van een huis vol met dingen die ooit waardevol voor me waren, heb ik nu een huis met dingen die passen bij degene die ik nu ben.  Alles wat ik bewaard heb, was een nieuwe bewuste keuze.

Kiezen voor jezelf

Het lijkt zo simpel, maar opruimen kan een heel innerlijk proces zijn.
Het is een proces van leren loslaten en van kiezen voor jezelf, voor wie je nu bent.
Het is ook een heel dankbaar proces. Bij elke lading die ik naar de kringloop of de stort bracht voelde ik me lichter worden.
Alles kreeg een duidelijke plek, waardoor ik me niet voortdurend rot zoek naar dingen. In het verleden was ik daar veel tijd mee kwijt. Het kwam zelfs regelmatig voor dat ik me ontzettend moest haasten voor een afspraak, omdat ik m’n spullen niet kon vinden. Of ik kwam daardoor echt te laat..

Van nature ben ik een sloddervos, nog steeds

Opruimen was voor mij een belangrijke stap om weer meer regie op m’n leven te krijgen.
Ik kreeg meer overzicht en kreeg er plezier in om m’n huis steeds meer de plek te maken waar ik graag thuiskom.
Zelfs al is het een beetje rommelig.

Want van nature ben ik een sloddervos. Nog steeds. Ik heb meestal wel wat anders te doen dan opruimen. Maar ik voel me niet meer overweldigd door wat troep, omdat ik weet dat het nu zo weer is opgeruimd als ik wil.

Er zijn altijd belangrijkere dingen…toch?

Het hoeft geen zootje in huis te zijn om toch bewust of onbewust last te hebben van stapels papieren, spullen die je niet meer dienen en was die zich ophoopt. Je neemt er vaak geen tijd voor, omdat er zoveel andere dingen belangrijker lijken te zijn. Intussen slurpt het energie. Omdat je het in je huis niet helemaal naar je zin hebt en je niet echt tot rust kunt komen thuis.

Als je een burn-out hebt meegemaakt is het fijn om schoon schip te maken met wat je niet meer dient en je bewust te worden van wat je nu wel wilt. Opruimen kan daar ontzettend bij helpen. Dat is ook de reden dat ik in mijn coachingstraject aandacht besteed aan plekken in jouw huis die wel wat aandacht kunnen gebruiken.

Leg er geen druk op

Als je gaat opruimen maak je de keuze om aandacht te besteden aan jezelf. Dat betekent niet dat je nu een maand vrij moet nemen om in een keer je hele huis op te ruimen. Juist niet! Het is geen prestige ding. Doe het lekker stapje voor stapje. Neem elke week of om de paar dagen even een moment om iets aan te pakken. Datgene waar je het meeste zin in hebt, of wat het meest voelt als een sta-in-de-weg. Als je s’ ochtends steeds die versleten sokken pakt, sorteer dan de sokken. Of neem een stapeltje papier waarvan inmiddels het meeste weg kan.

Je zult merken dat elk laatje of klein kastje dat je opgeruimd hebt op zich al voldoening geeft.

Ik voel het nu ook op m’n nieuwe werkplek. Er zijn oude papieren weg die niet echt in de weg lagen. Toch voelt het een stuk lichter. Ik voel meer ruimte voor nieuwe plannen, zonder de ballast van het oude. Nu kan ik het daar ook nog wat gaan opfleuren, zodat het echt mijn plek wordt in plaats van een saai kantoor.

Lees ook dit blog dat ik eerder schreef over hoe opruimen mij heeft geholpen:

Misschien wil je wel meteen zelf praktisch aan de slag. In mijn gratis e-book staan effectieve stappen die je eenvoudig kunt integreren in je leven.

Hoe is jouw ervaring met opruimen? Of heb jij een plek waar je ook wel eens de bezem door zou willen halen?  Deel het hieronder, zo inspireren we elkaar! Of stuur me een mailtje naar saskia@vrijlevencoaching.nl.

De ontwikkelingen rondom het Coronavirus hebben nu zo veel impact op ons leven dat ik graag met je wil delen hoe je hiermee om kunt gaan, zodat je uit deze ervaring iets positiefs kunt halen.

Vorige week deelde ik er al een bericht over op social media. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen de impact nog niet volledig door had. De scholen en restaurants waren nog niet gesloten. Ik voelde al wel dat er ook een positieve kant zit aan wat er nu gebeurt. En dan bedoel ik wat er gebeurt door de maatregelen die genomen worden om het virus niet of zo min mogelijk verder te verspreiden. In essentie voelde ik dat deze tijd uiteindelijk ook een ervaring kan zijn van meer rust en ontspanning. Minder doordraven en jakkeren en meer verbinding met onszelf.

Als de normale activiteiten wegvallen, wat komt er dan voor in de plaats?

Welk effect de maatregelen tegen het coronavirus nu ook praktisch in jouw leven heeft, het zal ook jou niet ongeroerd laten. We moeten ons allemaal verhouden tot een nieuwe situatie.

Tot nu toe zie ik verschillende reacties van mensen. Mensen die het contact opzoeken met elkaar online en telefonisch. Mensen die in de actie komen om eenzame en kwetsbare mensen te helpen deze tijd goed door te komen. Mensen die gaan hamsteren. Mensen die zich gestrest voelen, omdat dingen niet door kunnen gaan. Mensen die zich juist opgelucht voelen dat ze nu even niet zoveel moeten en tijd hebben voor de dingen waar ze steeds niet aan toekwamen.
Misschien herken je hierin wel een of meerdere reacties bij jezelf. Ze kunnen elkaar ook afwisselen.

Zelf merk ik dat ik ruimte voel om met meer aandacht de dingen te doen die ik te doen heb. Doordat veel afspraken uit mijn agenda zijn geschrapt durf ik meer tijd te nemen voor dingen. Werk en privé voelen minder gescheiden. Na een werkklus, doe ik even een klein klusje in huis of in de tuin, of geef ik mijn katten wat extra aandacht. Dat geeft me energie om weer verder te gaan met werk.

Ik voel ook ongerustheid. Over mensen die kwetsbaar zijn voor het virus, over mensen die mogelijk sociaal geisoleerd raken, over de bedrijven, hun werknemers en zelfstandigen die het economisch moeilijk krijgen.

En soms voel ik onrust. Het gevoel om steeds op de hoogte te moeten blijven van wat er in Nederland en in de wereld gebeurt. Die behoefte om in verbinding te blijven is heel normaal, maar de onrust vertelt me dat het ook ergens een angst is om te geïsoleerd te raken.

Nu gaat het misschien nog wel, maar hoe lang gaat dit duren?

Niemand weet nu hoe lang deze situatie precies gaat duren. Ik weet ook niet hoe ik het over een, twee, drie weken of langer ga ervaren. Wat er dan bij me naarboven komt.

Wat ik zeker weet is dat het met ons allemaal wat doet. Het zal voor iedereen bepaalde uitdagingen geven, maar daardoor kunnen we juist ook mooie nieuwe inzichten over onszelf krijgen.

We stappen allemaal uit vaste gewoontes en patronen.
We merken allemaal dat we niet meer de controle hebben die we gewend zijn. Zelfs een boodschappenlijstje heeft geen zin meer, omdat we maar moeten zien wat er voorhanden is in de winkels.
We zijn allemaal wat meer aangewezen op onszelf, onze directe naasten en de mensen die nu keihard werken om te voorzien in onze basisbehoeften.
We zullen allemaal op een of andere manier met onszelf geconfronteerd worden.

Wat je kan helpen

Om daar goed mee om te gaan kunnen een aantal dingen je helpen:

• Zet ’s ochtends een intentie hoe je je vandaag wilt voelen en zijn. Verplaats je in dat gevoel. Je zult zien dat dit je leidraad wordt voor de dag. Als het even anders voelt kom je er weer gemakkelijker bij terug.
• Laat de emoties toe die bij je naar boven komen, veroordeel ze niet. Geef jezelf toestemming om te voelen hoe het met je is. Voel je je angstig, verdrietig of juist meer ontspannen? Het kan en mag allemaal. Voel wat je nodig hebt en wat je aan jezelf kunt geven. En durf ook contact te zoeken als je daar behoefte aan hebt. Gelukkig hebben we tegenwoordig genoeg middelen om op afstand met elkaar te verbinden.
• Zorg voor voldoende beweging, liefst ook in de natuur. Het is juist nu belangrijk om jezelf energie te blijven geven en goed te gronden. Wandelen of in de tuin werken zijn daar heel goed voor.
• Neem meer rust als je daar aan toe bent.
• Doe dingen waar je al lange tijd niet aan toe kwam. Achterstallig werk of klusjes thuis. Haast je niet, maar geniet van het idee dat je straks, als deze tijd voorbij is, een hoop ballast hebt opgeruimd.  Zelfs als je in een sector werkt waar je nu overuren draait, vallen er privé waarschijnlijk zoveel afspraken weg dat je jezelf die tijd kunt geven.
• Blijf zoveel mogelijk bij jezelf en gebruik deze tijd ook voor jezelf. Anderen helpen of steunen is fijn, maar verlies jezelf er niet in. Volg het nieuws met betrekking tot het coronavirus ook niet op de voet. Met een of hooguit twee keer per dag blijf je voldoende op de hoogte.

Het Chinese karakter voor crisis, betekent tegelijkertijd kans. Misschien is het wel geen toeval dat het coronavirus als eerste in China uitbrak. Ik geloof dat deze crisis een kans is voor de samenleving als we die kans ook persoonlijk pakken voor ons eigen leven. Ik zie deze nog wat bevreemdende tijd persoonlijk als een mooie maar ook spannende uitdaging. Ik ben heel benieuwd hoe ik, als dit voorbij is, weer anders in het leven sta. Zie jij dat ook voor jezelf? Fijn als je hieronder wilt delen welke kansen jij voor jezelf ziet. Dat zal anderen ook weer inspireren.

In een mail van Ninke van der Leck kreeg ik deze mooie tekst van een onbekende schrijver die ik graag met je deel:

Voor haar burn-out had Marieke haar leven heel goed onder controle en kon ze ook heel veel aan. Ze leidde een druk en veelzijdig leven en hield minstens tien ballen tegelijk in de lucht. Dat lukte door er heel rationeel mee om te gaan. Maar sinds haar burn-out kreeg ze dat niet meer voor elkaar. Haar hoofd deed niet wat ze wilde, ze had last van chaos en ze voelde zich overal tekortschieten. Het lukte wel om weer volledig te werken, maar het was ook nog zwaar naast haar gezinsleven en persoonlijke activiteiten.

Omdat ik deze maand jarig was, vroegen diverse mensen of ik wensen had. Maar ik stelde mijn antwoord uit. Had geen zin om na te denken over mijn verlanglijstje. Ik kon me er niet toe zetten om te bedenken waar ik blij van zou worden. Ik kwam er niet bij. Enerzijds omdat ik er de tijd niet voor nam. Ik was meer bezig met werk en klussen die nog gedaan moesten worden. Anderzijds vanuit bescheidenheid. Maar dat is eerlijk gezegd valse bescheidenheid.

Valse bescheidenheid

Want natuurlijk vind ik het diep van binnen fijn als mensen aandacht aan mijn verjaardag besteden en me een plezier willen doen. Maar ergens zit er in mij nog iets dat ik niet lastig en te veeleisend wil zijn voor mensen. Bovendien heb ik het toch al goed genoeg met alles wat ik al heb. Misschien herken je dat wel.

Zonder dat ik nog maar een cadeautje had gehad, werd ik al blij

Op een rustig moment ben ik er toch maar even voor gaan zitten. Ik keek eerst m’n huis rond en begon toen op te schrijven wat er in me opkwam. Opeens kwam de ene na de andere wens bij me naar boven. Ik merkte hoe fijn het eigenlijk is om stil te staan bij mijn verlanglijstje. Alleen al van de gedachte aan mooie dingen die m’n huis zouden opfleuren werd ik vrolijk. Bijvoorbeeld een mooie deken voor op de bank, leuke plantjes voor in de badkamer.

Allemaal dingen die niet per se nodig zijn, maar wel fijn en mooi. Dingen die me dagelijks plezier zouden geven. Toen zag ik de muren en kreeg zin om alles weer een frisse verfbeurt te geven. Hoe fijn zou het zijn als ik daar wat hulp bij zou krijgen! Dus ‘helpen schilderen’ kwam ook op m’n lijstje.

Inspiratie voor actie

Wat er gebeurde is dat ik weer oog kreeg voor de dingen in m’n huis die aandacht nodig hebben. Niet alleen omdat het goed is voor het huis, maar vooral ook goed is voor mij!

Door het schrijven van m’n verlanglijstje kwam ik in actie en ben ik met veel plezier gaan re-organiseren en opruimen en ik heb eindelijk een lekkende kraan laten vervangen.

Door die ene vraag ‘heb je een verlanglijstje?’ en er even voor te gaan zitten, shifte er iets in mij. 

• Ik zag waar ik mezelf de laatste tijd in had verwaarloosd.
• Ik voelde dat ik mezelf meer wilde gunnen.
• Ik vond mezelf de moeite waard om in actie te komen.
• Ik werd blij van en met mezelf.

Weet jij wat er op je verlanglijstje staat?

Daarvoor hoef je niet eerst bijna jarig te zijn. Als jij je niet helemaal in verbinding voelt met jezelf, pak dan pen en papier en ga even rustig zitten op een plek waar je je woonkamer goed kunt overzien.

Stel jezelf dan de volgende vragen:

• • Waar word ik blij van als ik om heen kijk?
  • Waar ben ik minder blij mee als ik m’n huis zie?
  • Waar zou ik blij van worden?’

Schrijf alles op wat er in je opkomt. Laat je daarbij niet hinderen door gedachten over of je het kan betalen, of je bepaalde hulp wel durft te vragen, of iets überhaupt wel haalbaar is. Geniet van de gedachten aan alles wat je mooi vindt en naar verlangt en kijk eens welke ideeën er bij je opkomen om het jezelf nu al aangenamer te maken.

Misschien kom je in de creatieve modus en maak je er een moodboard van. Of pak je eindelijk dat rotklusje aan, omdat je weet dat je blij wordt van het resultaat. Of je schakelt de hulp in die je nodig hebt.  Mogelijk krijg je wel zin om spullen weg te doen waar je eigenlijk al lang niet meer blij van wordt of ga je puur genieten van alles waar je al heel blij mee bent.

Maak regelmatig een verlanglijstje

Gun jezelf de tijd om te voelen hoe je je voelt in je dagelijkse omgeving. Ik weet zeker dat je dan de inspiratie en motivatie vindt om nog wat beter voor jezelf te zorgen. Hoe meer je huis is ingericht en functioneert zoals jij fijn vindt, hoe beter jij je voelt. Het hoeft niet perfect, maar het is wel lekker als je niet dagelijks de dingen die je eigenlijk storen hoeft te negeren. Als je kunt genieten en ontspannen als je thuiskomt. Dat geeft overzicht en rust en je voelt je lekkerder in je vel. 

Soms slaat de chaos bij mij toe

Laatst was ik een afspraak vergeten. Het stond gewoon in m’n agenda, maar mijn hoofd zat te vol. Ik had die vergadering helemaal niet meer op m’n netvlies. Dus werd ik gebeld met de vraag waar ik was. Nou, ik zat dus gewoon achter m’n bureau op kantoor.  Ik pakte het krakkemikkige fietsje van m’n werk om ruim een half uur te laat alsnog aan te sluiten bij de vergadering. Precies voor m’n neus, sloten onderweg de spoorbomen. Ik kwam dus nog later aan. Intussen werd ik ook nog gebeld door iemand. Redelijk chaotisch allemaal.

Toch voelde ik me rustig.

Ik had geen last van hartkloppingen;
Het angstzweet brak me niet uit,
Ik voelde geen schaamrood op m’n kaken.

Er was chaos om me heen, maar emotioneel voelde ik me rustig.

Het voelde alsof ik in het oog van de orkaan bleef

Ik had mezelf niet op m’n kop gegeven dat ik de afspraak was vergeten;
Ik maakte me niet druk toen ik moest wachten voor de spoorbomen;
Ik vroeg vriendelijk of ik degene die belde later terug kon bellen;
Ik verontschuldigde me beleefd bij de vergadering,  al had ik mezelf al lang vergeven;
Niemand maakte er een punt van.
Dit is zo lang anders geweest.
In dit soort situaties….
Steeg het bloed naar m’n hoofd, omdat ik me schaamde.
Brak het zweet me uit, omdat ik bang was voor kritiek.
Ging m’n hart als een gek te keer, omdat ik dacht dat ik niet goed genoeg was.
Verweet ik mezelf dat ik zo stom kon zijn.
Ja, ik kon mezelf flink uitschelden.

Maar nu weet ik:
Het was vooral m’n zelfkritiek die me bang maakte
Ik mag fouten maken;
Ik hoef niet perfect te zijn;
Ik accepteer mezelf hoe ik nu ben.

Daarom doe ik wat ik doe

Toen ik daar rustig stond te wachten voor de spoorbomen,
wist ik ineens, dit is wat ik iedereen gun.
Dit is waarmee ik mensen wil helpen.
Dit is waarom ik coach!

Want, als je de rust vindt in jezelf,
Temidden van de chaos,
Dan kalmeert ook de storm om je heen.
Omdat je dan anders naar de storm kijkt.
Omdat jouw rust uitstraalt naar je omgeving.

Dat gun ik jou ook!

Zeker als je merkt dat je soms op het randje loopt van een nieuwe burn-out.

Weet dat je goed bent zoals je bent.
Dat je niet perfect hoeft te zijn.
Dat je niet alles onder controle kunt hebben.

Ben je er aan toe om ook rust in jezelf te vinden tijdens stressvolle situaties?

Ik help je graag om de chaos in je hoofd op te lossen en de rust in jezelf te vinden. Daarvoor bied ik een traject aan dat je in 5 sessies helpt om lichter te leven. Kijk hier voor meer informatie.

Meer informatie

We beginnen altijd met een gratis en vrijblijvende sessie waarin we verkennen wat jij nodig hebt en of het traject iets voor je is.

Voel jij dat dit precies is wat je nodig hebt? Eindelijk rust in de chaos?
Schrijf je dan nu in!

Info en aanmelden

Regelmatig hoor ik van mensen die een burn-out hebben gehad “Ik ben nog steeds niet de oude”.
Maar dat is nou net de crux. Als je weer de oude zou worden is de kans groot dat je ook je oude patronen weer aanneemt die er voor zorgden dat je een burn-out kreeg.

Als jij ook het gevoel hebt dat je nog niet de oude bent, bedoel je volgens mij dat je nog niet weet hoe je jezelf kan zijn op een nieuwe manier.

Mezelf op een nieuwe manier

Toen ik een burn-out zat ging ik een aantal keren naar een psychologe. Het was voor mij totaal nieuw om met een professional die mij verder niet kende te praten over mijn problemen. Dat zij de tijd en aandacht voor mij had raakte me enorm. Ik vond het zo bijzonder en het ontroerde me. Als ik daar vandaan kwam stroomden m’n tranen. Enerzijds omdat ik die hulp nodig had, anderzijds omdat die hulp er ook voor me was.

Tot dan toe was ik gewend om m’n problemen zoveel mogelijk alleen op te lossen. Ik sprak er wel over met mensen die me nabij stonden, maar van binnen voelde ik toch altijd dat ik het zelf moest doen. Meestal deelde ik mijn ‘dingen’ pas als ik zelf al redelijk op een rijtje had wat er aan de hand was.

In de gesprekken met de psychologe was het niet anders. Ik kon haar haarfijn uitleggen wat er aan de hand was. Het was fijn om mij zo uit te kunnen spreken naar een professional. Ik had m’n verhaal verteld en een luisterend oor gehad. Tegelijkertijd was dat ook het manco.

Doordat ik mijn verhaal zo goed kon vertellen wekte ik de indruk dat ik het allemaal wel redelijk op orde had en goed bezig was met mijn herstel. Mijn eigen inzichten werden grotendeels bevestigd door de psychologe. Het effect daarvan was echter minimaal. De winst was dat ik mijn verhaal deelde, maar de dingen die me belemmerden om echt te kunnen herstellen kwamen niet aan het licht.

Totdat ik er zelf mee kwam. Ik vertelde haar dat ik niet vrolijk werd van het beeld dat ik had van m’n toekomst. Ik dacht dat ik voortaan een heel gestructureerd en rustig leven moest gaan leiden om beter met stress om te kunnen gaan. Ik zag een saai en gezapig leven voor me. Een leven waarin ik alles netjes op orde zou hebben, maar waarin weinig ruimte was voor uitspattingen en leuke nieuwe uitdagingen. Ik kon mezelf niet verenigen met het beeld dat ik had van die persoon. Dat was ik niet.

Wat wil je dan wel?

De psychologe vroeg toen “Wat wil je dan wel?”

Dat was de beste vraag die ze kon stellen. Het was dé vraag waar ik nog geen antwoord op had. Maar ik wist ook dat het stellen van die vraag me de opening gaf naar mogelijkheden.

Met die vraag ging ik naar een NLP-coach. In een sessie van 1,5 uur was ik ineens 10 stappen verder op weg naar m’n herstel. Dit leverde me niet direct het volledige antwoord op, maar het was het begin van nieuwe mogelijkheden ontdekken die bij me pasten. Het was de start van het ontdekken van mijn nieuwe zelf.

Helaas heb ik het toen bij die ene coachsessie gelaten. Het was nogal ver weg en ik dacht opnieuw dat ik het verder zelf wel kon. En natuurlijk kon dat ook. Maar achteraf gezien had ik het proces naar mijn nieuwe, ontspannener zelf ontzettend kunnen versnellen als ik me langduriger had laten begeleiden door een goede coach.

Je nieuwe zelf ontdekken

Daarom werk ik alleen met een coachingstraject van meerdere sessies. Je nieuwe zelf ontdekken doe je niet van de ene op de andere dag. Er is geen instant oplossing. Het helpt niet als ik of iemand anders je vertelt wat je moet doen. Het is een proces van binnenuit. Je kunt dit proces wel enorm versnellen met behulp van goede begeleiding.

Herken jij je in de zoektocht naar je nieuwe zelf? Zet dan nu de stap om dit proces te versnellen en je open te stellen voor nieuwe mogelijkheden met begeleiding van een coach. Kijk voor meer informatie over mijn coachingstraject op vrijlevencoaching.nl/verdernajeburn-out